Toen we een vakantie in Zweden planden, waarbij we graag zo veel mogelijk het drukke wegverkeer wilden vermijden, ontdekten we een ongewone manier om de oversteek over zee te maken: een verbinding tussen de DFDS-terminal in Gent en de haven van Göteborg in Zweden, verzorgd door roroschepen, onder ingewijden beter gekend als de Volvo-cargo’s. We hadden een aangename kennismaking met deze manier van reizen toen we onlangs inscheepten op de mv Humbria Seaways.
‘Eco-traag’ reizen heeft momenteel de wind in de zeilen en mensen streven er meer en meer naar om in het moment te kunnen leven. De overtocht van 690 zeemijl (1280 km) met een duur van zo’n dertig uur, beantwoordde dan ook geheel aan onze verwachtingen.
2de officier Jannik geeft uitleg over zijn job op zee.
DFDS − Det Forenede Dampskibs-Selskab of Verenigde Stoombootmaatschappij − werd in 1866 opgericht in Kopenhagen (DK)[1]. Het bedrijf beschikte over 19 transport- en passagiersschepen waarmee het verbindingen verzorgde tussen Denemarken en Noorwegen, België, het Verenigd Koninkrijk, IJsland, de Baltische landen en de Faeroer-eilanden.
Tegenwoordig baat DFDS onder de naam DFDS Seawayseen netwerk van meer dan 25 bestemmingen uit met een vijftigtal schepen in de Noordzee, het Kanaal en de Oostzee. Daarnaast is er DFDS Logistics, dat instaat voor spoorwegvervoer, transport over de weg en containerhandel.
De mv Humbria Seaways waar we in Gent op inscheepten, maakt deel uit van die aanzienlijke vloot. Het is een Ro-Ro Cargo Ship met een lengte van 238 meter, een breedte van 34 meter, een diepgang van 6,6 meter, en een capaciteit van 17 183 DWT (60 500 Gross Ton). De mv Humbria Seaways, met een bemanning van een twintigtal koppen, is een van de schepen in de Jingling-klasse die de groep onlangs liet bouwen in China, legt 2de officier Jannik R. (32) ons op de brug uit. Met hun extra dekken en bovendien drie oprijbruggen voor het in- en uitladen aan de achtersteven, hebben deze mega-roroschepen een totale capaciteit van 450 opleggers. Achter elkaar gezet op de weg zouden die een rij van 6,7 km lang vormen!
Een comfortabele cabine met alle voorzieningen en zicht op zee.
Een gezellige eetzaal met ernaast een tv-salon.
“De Zweedse Volvo-groep doet een beroep op onze diensten”, vertelt hij, “voor het transport van afgewerkte wagens tussen de twee havensteden waar hun assemblagefabrieken zich bevinden. Elke fabriek produceert immers verschillende modellen voor de Scandinavische en Europese markt. We laden er ook vrachtwagencabines in en containers met auto-onderdelen, machines voor het bouwbedrijf en enkele wagens/motorfietsen van passagiers. Die worden allemaal aan of van boord gereden door overslagtractoren, telkens in niet meer dan vier uur tijd, want time is money. Dat gebeurt 6 keer per week, met bestemming Göteborg of Brevik in Noorwegen, en terug.[2]“
DFDS is overigens ook enorm begaan met het milieu en wil zijn vloot tegen 2050 klimaatneutraal maken. Er is al een plan voor het gebruik van betere technieken, zoals nieuwe verven voor de romp van de schepen, vervanging van de lampen aan boord, aanpassing van het schroefontwerp, enz., waarmee men tussen 2008 en 2030 een vermindering van 45% wil bereiken. Maar de maritieme poot van het bedrijf moet zich volledig heroriënteren om tegen 2050 de ambitieuze doelstellingen te halen. Dat houdt een dure vervanging in van de gebruikte scheepstypes, en een wijziging van de manier van werken, de gebruikte brandstof, de plaats van bevoorrading en de manier waarop ze verbinding maken met de infrastructuur. Die laatste zal ook volledig vernieuwd moeten worden. “Bovendien”, zo legt Jannik ons uit, “moeten we, om tegelijk concurrentieel te blijven en klimaatneutraal te zijn, voortdurend werken aan de ontwikkeling van een ideale toekomstvisie, zodat we vandaag nog de nodige beslissingen voor de lange termijn kunnen nemen.”
Wij van onze kant, werden als passagiers vriendelijk begeleid naar onze respectievelijke cabines. Hier geen overdreven luxe zoals op de supercruiseschepen met 6000 passagiers, maar een goed verlichte en nette cabine, met zicht op zee, wat salonmeubeltjes, twee comfortabele, gestapelde kooien − beddengoed en badlinnen inbegrepen −, evenals een eigen badkamer met toilet en douche.
Eens we ons geïnstalleerd hadden en de trossen losgegooid waren, konden we ons rustig overgeven aan het ritme van de zee, de routine van de maaltijden en de vibes van het schip dat met een snelheid van 19 knopen op zijn bestemming afstevende.
Een uitgebreid ontbijt, middagmaal en avondmaal (18 uur) van uitstekende kwaliteit werden opgediend in de ruime en gezellige eetzaal, die grensde aan een comfortabele tv-zaal, uitsluitend gereserveerd voor de (maximaal) 12 passagiers. En mocht iemand tussendoor een hongertje voelen knagen, dan kon hij vrij beschikken over een uitgebreid buffet met koffie, thee, fruit, broodjes en andere versnaperingen, gedurende de hele reis. En dat alles voor de forfaitaire prijs van € 225 per persoon voor twee nachten, de maaltijden, het transport en het comfort!
Helaas is hier om veiligheidsredenen geen plaats voor kinderen onder de 14 jaar, noch voor huisdieren; uiteindelijk hebben we het over een vrachtschip en niet over een cruiseschip!
Bovendien is er geen wifi en geen internet, en de Smartphone hapert geregeld.
Maar je krijgt een unieke kans om eens helemaal sociaal te ontwennen, tijd voor jezelf te nemen, een boek te lezen, te dromen van avonturen… of, het ultieme genot: weg te mijmeren bij verre zeegezichten. Je blijft ver van de stress van de verkeersopstoppingen, en helpt bovendien het milieu door de impact van je reis te beperken.
Aanmeren bij DFDS
Tekst: Fr. Philips
Foto’s: Fr. Philips & DFDS
SeaTalk Magazine per post ontvangen? Dat kan!
