Inderdaad, wie Helden van de Noordzee bezoekt, wordt haast letterlijk onder de zeespiegel gedompeld. Christof Floré, organisator van het bekende Cartoonfestival, zorgde voor de pakkende enscenering. Tussen de flitsen en geluiden van explosies hoor je een monotone stem, die in het nadrukkelijk West-Vlaamse dialect de meer dan tweehonderd namen declameert van de vissers die nooit terugkeerden, met hun leeftijden. Meer dan eens hoor je dezelfde familienamen. “Dat is zo schrijnend,” vult Danny aan. “’t Waren meestal hele families die getroffen werden. Vader, zoon, schoonbroer. Twee derde van de Vlaamse vissersgezinnen nam de wijk richting Groot-Brittannië. Sommigen hielpen tijdens de maanden mei en juni 1940 mee met de evacuatie van Britse, Franse en Belgische militairen, tijdens Operatie Dynamo. Helaas overleefden sommige gezinnen de overtocht niet, vandaar dat je tussen de namen ook die van vrouwen en kinderen herkent. Zij die veilig voet aan Britse wal zetten, kregen in Devon en Cornwall een stoomcursus en mochten daarna aan de slag om daar het o zo nodige voedsel uit de wateren te hijsen. Anderen monsterden aan bij de Belgian Branch van de Britse Navy en bevoeren in konvooien alle wereldzeeën.”
Achteraan de expo ligt de grootste vijand van die schepen: een Duitse Biber-minionderzeeër. Er was plaats voor één man, die vanuit de haven van Ijmuiden er op uitgestuurd werd om het geallieerd scheepverkeer te onderscheppen. Je moest al gek zijn om dagenlang in je dooie eentje in de benauwde stuurhut te zitten, gewapend met twee torpedo’s, boterhammen, amfetamines (om wakker te blijven) en thermossen koffie (die werden eenmaal leeg weer gevuld met overtollig lichaamsvocht). Weinigen overleefden het.
“Onze provinciecommandant, fregatkapiten SBH Philippe De Cock, was meteen gecharmeerd door het initiatief en stelde ons de unieke collectie van de Belgisch-Nederlandse Mijnenbestrijdingsschool Eguermin ter beschikking. Zo tonen we de types zeemijnen die er voor de Belgische kust, ook na de oorlog, nog jarenlang voor slachtoffers zorgden.”
Tussen twee COVID-golven door werd de aflevering van Andermans Zaken uitgezonden. “Een schot in de roos, vooral omdat we zo blij waren dat onze mama dit nog mocht meemaken. Kort nadien verliet ze ons voor altijd, naar haar man, daddy Dennis toe. Maar van zodra we weer open mochten, drumden de belangstellenden aan de voordeur om binnen te mogen. En ja, nu komen ze uit heel België, ons opzet is helemaal geslaagd. Onwaarschijnlijk, want ondanks de crisis steeg ons bezoekersaantal met één derde.”
Het museum is helemaal klaar voor het zomerseizoen. De broers werken er aan de inrichting van nieuwe tentoonstellingszalen. En het hoeft echt geen regenachtige dag zijn voor de kusttoerist, want het zonnige terras is altijd open.